Mijn naam is Janneke van den Brand en ik werk sinds januari 2015 voor StudieKeuzeAdvies in Amsterdam.
Na de middelbare school ben ik Psychologie gaan studeren aan de UvA. Mensen analyseren deed ik vanuit nature al. Ik wilde mensen beter leren begrijpen en helpen. Tijdens mijn opleiding richtte ik mij vooral op zware doelgroepen. Mijn vader was algemeen gevangenisdirecteur en ik heb altijd meegekregen dat achter de meeste daders een slachtoffer schuilt. Ik was nieuwsgierig naar dat verhaal. Ik heb een hele leuke stage gelopen in het Huis van Bewaring Havenstraat en ik ben na mijn afstuderen gaan werken in het Huis van Bewaring Over-Amstel, beter bekend als de Bijlmerbajes. Al kwam ik er snel achter dat de ene bajes, de andere niet is. Inhoudelijk was het werk nog altijd leuk, maar de werkomgeving was heel anders. Toen ik een aanbod kreeg om een zwangerschapsverlof te vervullen bij GGZ-InGeest in het FACT- en VIP-team met uitzicht op een langere aanstelling, heb ik dat aangenomen. Helaas kampten ze hier met fikse personeelstekorten, wat de werksfeer niet ten goede kwam. Na het verlof ben ik gestopt en met een loopbaancoachtraject gestart om te onderzoeken wat beter bij mij paste. Zo ben ik in het coachen beland. Dit traject was zo waardevol dat ik zelf een coachopleiding heb gevolgd. Ik kwam erachter dat een jongere doelgroep beter bij mij paste en dat ik behoefte had aan een andere indeling van mijn werk. Zodoende ben ik, middels wat omzwervingen, vandaag de dag (februari 2024) alweer 9 jaar met heel veel plezier freelance studiekeuzecoach bij StudieKeuzeAdvies en daarnaast zo’n 7 jaar parttime psycholoog met jongeren in de verslavingszorg.
Ik heb eigenlijk nooit veel over andere studies nagedacht dan Psychologie. Wel heb ik mij hierin goed verdiept. Ik heb info-dagen op de middelbare school bezocht en in de vierde klas heb ik een dag meegelopen met een psycholoog. Verder ben ik ook naar de open dagen geweest van de UvA en de VU (ik wilde sowieso in Amsterdam wonen en studeren). In deze zoektocht werd mijn keuze voor Psychologie alleen maar bevestigd. De keuze voor de UvA was daarna ook snel gemaakt, die universiteit sprak mij veel meer aan vanwege de sfeer, de locatie en de type mensen.
Als heel bijzonder en ontzettend leuk. Ik weet namelijk dat er altijd een happy end aan het einde van het traject is. De studiekiezer staat er bij aanvang echter heel anders in en dat is begrijpelijk. Zij staan voor een grote en belangrijke keuze. Het is ongelooflijk bijzonder dat zij het aan mij toevertrouwen om hen te mogen begeleiden in dit proces. Niks is mooier dan iemand te zien groeien, niet alleen richting een keuze, maar ook in hun zelfkennis en het vertrouwen in zichzelf. Wanneer de keuze aan het einde van traject gemaakt is en voor het eerst hardop uitgesproken wordt, is dat echt als de cherry on top of the cake. Dat blijft een fantastisch moment en geeft elke keer weer heel veel voldoening.
Moeilijk om er één te kiezen maar afgaande op mijn antwoord op bovenstaande vraag denk ik dat vertrouwen één van mijn belangrijkste kernwaarden is. Het vertrouwen dat zij mij geven om hen te helpen in hun keuze, hetgeen wat zij mij toevertrouwen wanneer zij vertellen over zichzelf en hun leven en het vertrouwen wat ik in hen mag zien groeien over zichzelf en in hun keuze. Daarnaast zijn openheid, kwetsbaarheid, humor, eerlijkheid, groei, ontdekken, verantwoordelijkheid, dankbaarheid en zelfredzaamheid belangrijke waarden voor mij tijdens het coachen.
Oeh, na 9 jaar kan ik het moeilijk bij één voorbeeld houden, haha… De meest bijzondere trajecten zijn toch wel die, waarbij ik iets meer heb mogen betekenen dan alleen het helpen bij de studiekeuze, denk daarbij aan begeleiding bieden aan studiekiezers die heel onzeker over zichzelf zijn. Zo was er een student die zo geraakt werd door wat hij terugkreeg in de 360 graden feedback oefening, dat hij moest huilen. Dat was een heel kwetsbaar moment; voor het eerst kon hij anders naar zichzelf kijken. Tevens ook studiekiezers die zich los moeten maken van bepaalde verwachtingen om (uit)eindelijk voor zichzelf te kiezen. Zo heb ik ooit zeer veeleisende ouders gehad die mij apart benaderden, omdat ze wilden dat ik hun zoon én dochter richting een WO-opleiding zou pushen. Dit ging totaal voorbij aan de kwaliteiten, behoeften en wensen van hun kinderen. Verder was het ook heel dankbaar om studiekiezers bij te mogen staan tijdens de COVID periode. Bij de eenzaamheid en voor de ‘opnieuw kiezers’ bij de teleurstellingen in hun eerste studie ervaring. Tot slot dan nog de geweldige ‘eureaka’ (betekent: ik heb het gevonden, of als uitroep: ik héb het) momenten in trajecten. Zoals die van een zeer ambitieuze jonge studente die er door een opdracht achter kwam dat zij eigen baas wilde worden. Haar antwoord op de vraag ‘Met wat voor soort collega’s zou je willen werken?’ begon namelijk met ‘Mijn werknemers … ‘. Ik heb er ook alle vertrouwen in dat zij ooit een fantastische CEO wordt, zo enthousiast en gedreven als zij het hele traject heeft doorlopen. Uiteraard zal ik verder ook nooit één van mijn allereerste trajecten vergeten; na een jaar kreeg ik een heel lief appje waarin hij me vol trots liet weten dat hij zijn P had behaald en nog altijd heel blij was met zijn studiekeuze en mij daarvoor nogmaals wilde bedanken.
Neem de tijd en verdiep je er goed in. Dan bedoel ik niet alleen in een studie, maar ook alles eromheen. Begin vooral bij jezelf. Wat zijn je interesses, je kwaliteiten, je minder sterke kanten, wat heb je nodig van een opleiding? Doe onderzoek naar wat nog meer belangrijk voor je is bij het maken van een studiekeuze zoals de stad, reisafstand, sfeer van de opleiding, etc. Denk daarbij na over het toekomstperspectief; wat zijn de mogelijkheden en bovenal, probeer plezier te hebben in dit onderzoek. Je gaat onderzoeken hoe de komende jaren, jouw studiejaren, eruit komen te zien. Dat klinkt cliché, maar die tijd is echt fantastisch! Tot slot, vraag om hulp wanneer je er zelf niet uitkomt.
